metta
Jump to navigation
Jump to search
English
Etymology
Noun
metta (uncountable)
- (Buddhism) Lovingkindness or compassion, especially if developed through meditation or mindfulness.
Dutch
Etymology
Noun
metta f (uncountable)
- the Buddhist practice of lovingkindness towards others; maitrī or metta
- Coordinate term: goedertierenheid
Derived terms
Icelandic
Pronunciation
Verb
metta (weak verb, third-person singular past indicative mettaði, supine mettað)
Conjugation
metta — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að metta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
mettað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
mettandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég metta | við mettum | present (nútíð) |
ég metti | við mettum |
þú mettar | þið mettið | þú mettir | þið mettið | ||
hann, hún, það mettar | þeir, þær, þau metta | hann, hún, það metti | þeir, þær, þau metti | ||
past (þátíð) |
ég mettaði | við mettuðum | past (þátíð) |
ég mettaði | við mettuðum |
þú mettaðir | þið mettuðuð | þú mettaðir | þið mettuðuð | ||
hann, hún, það mettaði | þeir, þær, þau mettuðu | hann, hún, það mettaði | þeir, þær, þau mettuðu | ||
imperative (boðháttur) |
metta (þú) | mettið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
mettaðu | mettiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að mettast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
mettast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
mettandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég mettast | við mettumst | present (nútíð) |
ég mettist | við mettumst |
þú mettast | þið mettist | þú mettist | þið mettist | ||
hann, hún, það mettast | þeir, þær, þau mettast | hann, hún, það mettist | þeir, þær, þau mettist | ||
past (þátíð) |
ég mettaðist | við mettuðumst | past (þátíð) |
ég mettaðist | við mettuðumst |
þú mettaðist | þið mettuðust | þú mettaðist | þið mettuðust | ||
hann, hún, það mettaðist | þeir, þær, þau mettuðust | hann, hún, það mettaðist | þeir, þær, þau mettuðust | ||
imperative (boðháttur) |
mettast (þú) | mettist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
mettastu | mettisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
mettaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
mettaður | mettuð | mettað | mettaðir | mettaðar | mettuð | |
accusative (þolfall) |
mettaðan | mettaða | mettað | mettaða | mettaðar | mettuð | |
dative (þágufall) |
mettuðum | mettaðri | mettuðu | mettuðum | mettuðum | mettuðum | |
genitive (eignarfall) |
mettaðs | mettaðrar | mettaðs | mettaðra | mettaðra | mettaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
mettaði | mettaða | mettaða | mettuðu | mettuðu | mettuðu | |
accusative (þolfall) |
mettaða | mettuðu | mettaða | mettuðu | mettuðu | mettuðu | |
dative (þágufall) |
mettaða | mettuðu | mettaða | mettuðu | mettuðu | mettuðu | |
genitive (eignarfall) |
mettaða | mettuðu | mettaða | mettuðu | mettuðu | mettuðu |
Italian
Pronunciation
Verb
metta
- inflection of mettere:
Anagrams
Japanese
Romanization
metta
Norwegian Bokmål
Alternative forms
Verb
metta
- inflection of mette:
- simple past
- past participle
Norwegian Nynorsk
Alternative forms
Etymology
Pronunciation
Verb
metta (present tense mettar, past tense metta, past participle metta, passive infinitive mettast, present participle mettande, imperative metta/mett)
- to sate, fill (with food)
- Har me nok mat til å metta alle gjestene?
- Do we have enough food for all the guests?
References
- “metta” in The Nynorsk Dictionary.
Portuguese
Verb
metta
- inflection of metter:
Categories:
- English terms borrowed from Pali
- English terms derived from Pali
- English lemmas
- English nouns
- English uncountable nouns
- en:Buddhism
- Dutch terms borrowed from Pali
- Dutch terms derived from Pali
- Dutch lemmas
- Dutch nouns
- Dutch uncountable nouns
- Dutch feminine nouns
- Icelandic 2-syllable words
- Icelandic terms with IPA pronunciation
- Rhymes:Icelandic/ɛhta
- Rhymes:Icelandic/ɛhta/2 syllables
- Icelandic lemmas
- Icelandic verbs
- Icelandic weak verbs
- Italian 2-syllable words
- Italian terms with IPA pronunciation
- Rhymes:Italian/etta
- Rhymes:Italian/etta/2 syllables
- Italian non-lemma forms
- Italian verb forms
- Japanese non-lemma forms
- Japanese romanizations
- Norwegian Bokmål non-lemma forms
- Norwegian Bokmål verb forms
- Norwegian Nynorsk terms derived from Old Norse
- Norwegian terms with IPA pronunciation
- Norwegian Nynorsk lemmas
- Norwegian Nynorsk verbs
- Norwegian Nynorsk weak verbs
- Norwegian Nynorsk terms with usage examples
- Portuguese non-lemma forms
- Portuguese verb forms