naplotkować
Jump to navigation
Jump to search
Polish
Etymology
From na- + plotkować.[1] First attested in 1865.[2]
Pronunciation
Verb
naplotkować pf
- (transitive) to gossip much (to spread many rumors) [with na (+ accusative) ‘about whom’; or with o (+ locative) ‘about whom/what’]
- (reflexive with się) to gossip to one's heart's content (to gossip enough that one is satisfied)
Conjugation
References
- ^ Halina Zgółkowa, editor (1994-2005), “naplotkować”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1-50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
- ^ Antoni Bielikowicz (1865) Słownik polsko-łaciński (in Polish), volume 2, R-Z, page 1796
Further reading
- naplotkować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- naplotkować się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- naplotkować in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “naplotkować”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 123
- naplotkować się in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego