narzeczona
Jump to navigation
Jump to search
See also: narzeczoną
Polish
Etymology
From narzeczony + -a.
Pronunciation
Noun
narzeczona f (male equivalent narzeczony)
- (nominalized) female equivalent of narzeczony (“fiancée”)
Declension
Declension of narzeczona
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | narzeczona | narzeczone |
genitive | narzeczonej | narzeczonych |
dative | narzeczonej | narzeczonym |
accusative | narzeczoną | narzeczone |
instrumental | narzeczoną | narzeczonymi |
locative | narzeczonej | narzeczonych |
vocative | narzeczona | narzeczone |
Further reading
- narzeczona in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- narzeczona in Polish dictionaries at PWN