oppervlaktelading
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
Etymology
From oppervlakte (“surface”) + lading (“charge”).
Noun
oppervlaktelading f (plural oppervlakteladingen, diminutive oppervlakteladinkje n)
From oppervlakte (“surface”) + lading (“charge”).
oppervlaktelading f (plural oppervlakteladingen, diminutive oppervlakteladinkje n)